โรงเรียนลัด โรงเรียนรัก ( Summer in My love )

    

ไฮสคูล...Me


อากาศที่ร้อนอบอ้าว  ส่อให้รู้ว่าเป็นฤดู  SUMMER  รู้สึกว่า...เพื่อนนักเรียนทั่ว ๆ ไปจะสติแตกจากการท่องตำรา  และอ่านหนังสือเรียนกันอย่างบ้าคลั่ง   จะอะไรซะอีกละ  ก็ช่วงนี้ไม่ใช่ช่วงฤดูร้อนอย่างเดียวนี่นา   แต่ยังเป็นฤดูของการสอบ   เด็กนักเรียนหลายคนจะต้องเตรียมตัวท่องตำหรับ ตำรา เพื่อจะได้สอบติดสถาบันต่าง ๆ ที่อยากจะเข้ากัน ไม่ว่าจะเป็นโรงเรียนหรือหลาย ๆ มหาวิทยาลัย  และการท่องตำรามันมักจะทำให้คนหลาย ๆ คนคุ้มคั่งได้  แน่นอน ...รวมทั่งฉันด้วย  T ^ T

                ขณะที่ฉันกำลังคิดเรื่องเรื่อยเปื่อยชวนปวดสมอง  ยัยเพื่อนตัวดีก็ส่งเสียงโอเว่อร์แอคติ้งใส่ฉัน

                  อ๊ายยยย   ตายแล้ว ๆๆๆ  ฉันตายแน่เลยติ้ว 

                  เป็นอะไรอีกละนานา    เบา ๆ หน่อยซิ  ที่นี่มันห้องเรียนนะ  อยู่ใกล้กันแค่เนี่ยจะตะโกนทำซากอะไรยะ    O _ 0 ?

นั่น...เพื่อนฉันเอง  หล่อนมักจะชอบกระตือรือร้นอยู่กับเรื่องไร้สาระ  แต่ฉันก็ไม่เอะใจกับการกระทำแบบนั้นของมันหรอก เพราะมันเป็นแบบนี้อยู่เสมอ  ฉันชินเสียละ  -_-*

                  ก็อะไรเสียอีกละ !  แกรู้ไหมว่าทุกคนเค้าแห่กันไปเรียนพิเศษติวเข้มกันหมดแล้ว  ถ้าจะให้นับคนทั้งโรงเรียนก็เหลือแกกับฉันละมั้งที่นั่งงมโข่งอยู่อย่างเงี๊ย 

เว่อร์ไปมั้งเพื่อน   ^ ^ *

  แกก็พูดเกินไป  แกอยากบ้านักหรือไง  ไอเรียนพิเศษตามแฟชั่นเนี่ย   ไอเด็กที่ผลาญเงินพ่อเงินแม่ไปเรียนตามโรงเรียนเสริมต่าง ๆ  โดยที่ไม่รู้หรอกว่าที่พวกเขาเรียน ๆ  กันน่ะ    ตำรามันก็คล้าย กับที่อาจารย์สอนในห้องเรียนนั่นแหละไม่รู้จะฟุ่มเฟือยไปทำไม

  แกจะบ้าเหรอยัยติ้ว  แกไม่เข้าใจคำว่า  เรียนพิเศษ  เหรอ

ขณะที่มันพูด  มันย้ำคำว่า  * เรียนพิเศษ*

  เข้าใจ   แล้วไง     O _ 0 ?

ฉันตอบแบบเซ็ง ๆ    เห็นฉันโง่หรือไงฟะ  เกรดเฉลี่ยฉันมากกว่าแกนะเฟ้ยอย่าลืม    - _ - ;

  ถ้าแกเข้าใจ  แล้วแกจะพูดโง่ ๆ  ทำไมละ

อ้าว ?  มันเห็นฉันโง่จริง ๆ ด้วยง่ะ   ไอใบเกรดเฉลี่ยมันไม่ได้เป็นเครื่องยืนยันเลยหรอ  ~ _ ~ !

  แน่นอนว่าเรียนพิเศษมันก็จะต้องมีอะไรดี ๆ  นอกจากตำราในห้องเรียนอยู่แล้ว 

ยัยนานาส่งสายตาเจ้าเล่ห์มา   แล้วมันก็พูดต่อว่า.....

  ฉันจะอธิบายให้คนที่  IQ ต่ำ ๆ  อย่างแกฟังนะ   แกรู้ไหมที่เรียนเสริมบางที่น่ะ  อาจารย์บางท่านเค้าจะเอาข้อสอบของบางมหาลัยหรือของโรงเรียนต่าง ๆ มาให้พวกที่เรียนได้ทดสอบความสามารถ  และมันอาจทำให้เรารู้แนวข้อสอบของสถาบันที่จะสอบเข้านั้น ๆ  ด้วยล่ะ

ที่แท้ก็วางแผนคอเร็ปชั่น   เพื่อนฉันนี่(ไร้)สาระ...จริง ๆ

  เออ   ที่แท้แกก็คิดแบบนั้น

   แล้วแกจะให้คนอย่างฉันคิดแบบไหนกันฮะติ้ว love tail

                  ป่าว !     ไม่มีอะไรในกอไผ่หรอก    ^ ^ *

                แน่นอนว่ามันต้องมีอยู่แล้ว   แต่เรื่องอะไรฉันจะต้องบอกแกละ   ชิ !

                  แน่ใจนะว่าแกไม่มี  แต่สายตาแกมันส่อแววมากเลย  ว่าต้องคิดอะไรชั่ว ๆ    นานาพูดแล้วจ้องหน้าฉัน   พร้อมส่งสายตามาหยั่งกะรังแสง X-Ray ( นี่แกกะจะมองฉันทะลุไปยังเครื่องในเลยหรือไงยะ )

                ความชั่วมันออกทางหน้าตาเลยหรือไงกัน   - _ -      แต่ฉันก็ยังยืนกระต่ายขาเดียว 

                  ไม่มีก็คือไม่มีดิ  ถามอยู่ได้     ฉันพูดพร้อมทำหน้าจริงจังม๊ากมาก 

            &nsp;     เออ ๆ  งั้นแล้วไป

                ฮูเล่   ฮูเล่    รอดไป ๆ     ^___^ \/

ขณะที่ฉันกำลังนั่งเมาส์แตกกันอยู่   อาจารย์ระเบียบ ( จัด )   ก็เดินเข้ามาในห้องเรียน   จากที่ในห้องเรียนมีเสียงโหวกเหวก  โวยวาย   แต่ตอนนี้กลับสวนทางกันอย่างสิ้นเชิงทุกอย่างเงียบสนิท ราวกับไม่มีใครอยู่ในห้อง รวมทั้งจิ้งจกตุ๊กแกต่างนัดหมายกันกลับเข้าซอกเข้าหลืบกันหมด 

ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมอาจารย์ระเบียบถึงมีอิทธิพลมากขนาดนี้  แน่นอนรวมทั้งฉันด้วย  ไม่มีใครกล้าขัดกับหล่อนหรอก   เพราะเสียงแว๊ด ๆๆ  ของหล่อนมักทำให้คนอื่นประสาทเสีย  รวมทั้งไม้เรียวคู่กายที่หล่อนถือ     อาจารย์คนนี้มักจะสอนให้ฉันกระดกลิ้นอยู่เสมอเวลาพูดประโยคที่มีตัว  ร     แต่ตัวฉันรู้สึกว่ามันไม่สำหลักสำคัญสักเท่าไหร่   แค่อ่านออก  เขียนได้  ก็ถือว่าเก่งแล้ว  ในความคิดของฉันแล้วก็แน่นอนว่าอาจารย์คนที่ฉันกล่าวมาตั้งแต่ต้นจนจบ หล่อนสอนวิชาภาษาไทย

  นักเรียนทำความเคารพ     หัวหน้าห้องพูด

 สวัสดีค่ะคุณครู     ทุกคนในห้องพูด  รวมทั้งฉัน

  สวัสดีจ๊ะนักเรียนทุกคน     วันนี้อาจารย์จะมาสอนนักเรียนเป็นครั้งสุดท้ายแล้วซินะ  ขอให้ตั้งใจเรียนกันหน่อย  จะได้สอบติด  อาจารย์จะติวให้ทุกคนอย่างละเอียดเลย 

แน่นอนจะต้องคุ้มกับที่จ่ายเงิน แลกความรู้สิ

  งั้นทุกคนเปิดหนังสือ 

จากนั้นยัยระเบียบก็ร่ายยาว  ยาว และก็ยาว   - __ -   จนมีเสียงสวรรค์ดังขึ้น    ใช่......มันก็คือเสียงกริ่งพักกลางวัน     ฉันกับยัยนานาเลยหยิบข้าวกล่องที่ทำมาจากบ้านไปนั่งกินใต้ต้นไม้ข้างห้องสมุด  ที่นั่นคือที่ประจำของเรา    แต่ว่า...อีกไม่นานฉันก็คงจะไม่ได้มาที่นี่เป็นประจำอีกแล้วละ   

ณ  ข้างห้องสมุดสุดเหวี่ยง

                        ที่นี่เป็นที่ที่ฉันชอบมาก  มีร่มเงาไม้หูกวางสูงใหญ่รบดบังแดดตอนกลางวัน  พอผลของมันตกลงมาฉันมักจะหาก้อนหินทุบ ให้มันแตกและกินเม็ดข้างใน   ฉันคงจะบ้าไปแล้วมั้ง กินไม่เลือกขนาดนั้น  ฮ่า ๆ  แต่มันก็มัน ๆ  ดีนะ  แถมที่ที่ฉันนั่งกินข้าวยังปูไปด้วยสนามหญ้าสีเขียว  ลมก็พัดโกรกเย็นสบายน่านอนชะมัด  ฉันยังเคยนอนจนลืมเรียนไปเลย   พูดแล้วก็จะขำ

                ติ้ว   จะสอบเข้าที่ไหนเหรอ   เรียนที่เดียวกับฉันเถอะนะ 

  เอ่อ...คือว่าฉัน.....ยังไม่ได้คิดเลยน่ะ     ^ ^

  ฮะ !    ยังไม่ได้คิด  แกบ้าป่าว คนอื่นเค้าไปลงชื่อสมัครกันหมดแล้วนะ   แกจะนั่งถอนหายใจ  เข้า-ออก  แบบไร้ค่าอย่างนี้ไปวัน ๆ น่ะเหรอ  โรงเรียนมัธยมปลายเค้ารับจำกัดนะยะ

ด่าฉันอีกละ  ยัยนี่นิ  - _ - :

  เออ !!     ฉันเนี่ยแหละ   ยังไม่ได้คิด  แล้วก็เลิกด่าฉันได้แล้วฉันเป็นเพื่อนแกนะนานา   แกต้องให้คำแนะนำฉันซิ   อีกอย่างนะ  ทำไมไอโรงเรียนบ้านี่ไม่คิดจะเสริม ม.ปลายเข้าไปสอนด้วยนะ  ทำไมจะต้องให้นักเรียนกระเสือกกระสนไปสอบต่อที่อื่นด้วย  แล้วที่เลวร้ายที่สุดทำไมฉันต้องมานั่งให้คนอย่างแกด่าฉันด้วยนะ  ไม่เข้าใจเลยจริง ๆ

ฉันระบายความน้อยใจทั้งหมดออกมาเป็นคำพูด  ถึงว่ามันจะงี่เง่านักแต่ฉันก็จะพูด   เพราะอะไรนะหรอ    ก็ฉันเบื่อและหงุดหงิดมาก   ทำไมจะต้องมาฟังคนบ่นเพราะเรื่องเรียน  ไหนจะทั้งที่บ้าน  และที่โรงเรียนอีก    + _ *

  โอ๋ ๆๆ    อย่างอนเลยนะ  นะ  เพื่อนสุดเลิฟ  ฉันก็แค่ด่าให้แกสติกลับแล้วหันหน้ามองไปยังอนาคตที่กำลังจะมาถึง    เด็กสาวมัธยมต้นหน้าตาคิคุอาโนเนะ    กำลังย่างเข้าสู่โลกของสาวไฮสคูลอันร้อนแรง     วัยกำลังเอ๊าะ ๆ 

ดูมันพูดเข้า   ทำสายตาน่ารังเกียจชะมัด  เอ๊าะบ้าเอ๊าะบออะไรกัน   =  ,. =

ว่าแต่ยัยนานาจะเข้าที่ไหนนะ  ว่าแล้วฉันก็ถาม...

  เออ   แล้วแกจะสอบเข้าที่ไหนล่ะ

 แกอยากรู้ไหมล่ะ 

  อยากรู้ดิ   ถ้าไม่อยากรู้จะถามหาพระแสงอะไรล่ะ     - _ - ;

  ถ้าอยากรู้   เลิกเรียนแล้วไปกับฉัน  โอเคะ 

  ไปไหนล่ะ   ไม่เที่ยวนะเว้ย  เดี๋ยวแม่ด่า  ยิ่งวัน ๆ ไม่ได้ทำอะไรที่เป็นประโยชน์เล๊ย  ถ้ารู้ว่าฉันไปเที่ยว แม่ฉันได้ตามไปฟาดไม่ไว้หน้าแน่ ๆ     T ๐ T

  ไม่ได้พาไปเที่ยว พาไปสมัครเรียน  ก็แกบอกว่ายังไม่ได้จะเข้าที่ไหนใช่ไหม    งั้นแกก็เข้าที่เดียวกับฉันนี่แหละ   เจ๋งไปเลยใช่ม้า 

  เจ๋งบ้า เจ๋งบออะไร   ฉันยังไม่รู้ว่าแกเข้าที่ไหน แล้วจะให้ฉันสมัครไปเลยน่ะนะ   ถ้าฉันไม่ถูกใจขึ้นมาแกจะรับผิดชอบไหมล่ะห๊า 

  แต่ฉันว่าแกต้องชอบเชื่อดิ  นะนะ..... น่านะ 

                ดูมันอ้อนเข้า   แม่ก็ไม่ใช่  จะเชื่อมันดีไหมเนี่ย   O _ 0

                  แกไม่เชื่อใจฉันเหรอติ้ว

                มันรู้ความคิดได้ไงฟะ ?     ฉันมองหน้ายัยนานาพร้อมกับชั่งใจ     เอาวะ   - __ - +

                มันไม่ได้จะเอาไปฆ่าไปแกงที่ไหนนี่  ไปก็ไม่เสียหลาย ก็อยากเห็นอยู่เหมือนกันว่าจะดีสักแค่ไหน  ไอโรงเรียนที่อยากจะให้ไปนักหนา

เพลง..ชา ลา ลา  ฟังแล้วอาจทำให้เพิ่มอรรถรสในการอ่านบ้างนะจ๊ะ